ساختار هزینه در بوم مدل کسب و کار چیست؟

ساختار هزینه بوم مدل کسب‌وکار هزینه‌هایی را که کسب‌وکار از طریق عملیات آن انجام می‌شود، توصیف می‌کند. اینها شامل کارمندان، زیرساخت ها، هزینه های مرتبط با تمام فعالیت ها و همچنین تامین منابع از طریق مشارکت های کلیدی است.

ساختار هزینه مهمترین هزینه های متحمل شده در حین فعالیت تحت یک مدل تجاری خاص را توصیف می کند. ایجاد و ارائه ارزش، حفظ روابط با مشتری، و ایجاد درآمد همگی متحمل هزینه هستند. پس از تعریف منابع کلیدی، فعالیت های کلیدی و مشارکت های کلیدی، چنین هزینه هایی را می توان نسبتاً آسان محاسبه کرد. با این حال، برخی از مدل‌های کسب‌وکار، هزینه‌برتر از بقیه هستند.

اهمیت ساختار هزینه در بوم مدل کسب و کار

همان طور که اشاره شد، ساختار هزینه تمام هزینه هایی را که شما به عنوان یک تجارت متحمل می شوید نشان می دهد. 90 درصد از کسب و کارهای جدید در 3 سال اول شکست می خورند زیرا آنها نمی توانند هزینه های خود را درک کنند یا اینکه برای ایجاد کالاها و خدماتی که در ارزش های پیشنهادی خود وعده داده اند چه چیزی لازم است. هنگام بررسی بلوک ساختار هزینه، باید تشخیص دهید که هزینه های اصلی شما کجا خواهد بود:

• فعالیت های کلیدی
• مشارکت های کلیدی
• ارتباط با مشتری
• کانال ها

انواع ساختار هزینه

به طور طبیعی، هزینه ها باید در هر مدل کسب و کار به حداقل برسد. اما ساختارهای کم هزینه برای برخی از مدل های کسب و کار مهم تر از سایر مدل ها هستند. بنابراین می‌توان بین دو دسته کلی از ساختارهای هزینه مدل کسب‌وکار تمایز قائل شد: هزینه‌محور و ارزش‌محور (بسیاری از مدل‌های کسب‌وکار بین این دو حالت افراطی قرار می‌گیرند):

هزینه محور

مدل‌های کسب‌وکار مبتنی بر هزینه بر کاهش هزینه‌ها تا جایی که ممکن است تمرکز می‌کنند. هدف این رویکرد ایجاد و حفظ ناب ترین ساختار هزینه ممکن، با استفاده از ارزش پیشنهادی با قیمت پایین، حداکثر اتوماسیون و برون سپاری گسترده است. هیچ شرکت هواپیمایی پر زرق و برقی مانند Southwest، EasyJet و Ryanair مدل های تجاری مبتنی بر هزینه را نشان نمی دهد.

ارزش محور

برخی از شرکت ها کمتر به پیامدهای هزینه طراحی یک مدل کسب و کار خاص توجه می کنند و در عوض بر خلق ارزش تمرکز می کنند. پیشنهادهای ارزش برتر و درجه بالایی از خدمات شخصی‌سازی شده معمولاً مدل‌های تجاری ارزش محور را مشخص می‌کنند. هتل های مجلل با امکانات مجلل و خدمات انحصاری خود در این دسته قرار می گیرند.

ویژگی های ساختار هزینه

یک ساختار هزینه می تواند ویژگی های زیر را داشته باشد:

اقتصاد مقیاس

مزیت های هزینه ای که یک کسب و کار با افزایش خروجی آن از آن برخوردار است. برای مثال، شرکت‌های بزرگ‌تر از نرخ‌های پایین‌تر خرید عمده سود می‌برند. این و عوامل دیگر باعث می شوند که هزینه متوسط هر واحد با افزایش تولید کاهش یابد.

اقتصاد دامنه

مزیت های هزینه ای که یک کسب و کار به دلیل گستره وسیع تری از عملیات از آن برخوردار است. برای مثال، در یک شرکت بزرگ، همان فعالیت های بازاریابی یا کانال های توزیع ممکن است چندین محصول را پشتیبانی کنند.

هزینه ثابت

هزینه هایی که با وجود حجم کالا یا خدمات تولید شده ثابت می مانند. به عنوان مثال می توان به حقوق، اجاره بها، و امکانات تولید فیزیکی اشاره کرد. برخی از مشاغل، مانند شرکت های تولیدی، با نسبت بالایی از هزینه های ثابت مشخص می شوند.

مثال عبارتند از:

استهلاک: این هزینه تدریجی هزینه یک دارایی مشهود (مانند تجهیزات تولید) در طول عمر مفید دارایی است.
بیمه: این هزینه دوره ای بر اساس قرارداد بیمه است.
هزینه بهره: این هزینه وجوهی است که توسط وام دهنده به یک تجارت وام داده شده است. این فقط یک هزینه ثابت است اگر نرخ بهره ثابت در قرارداد وام گنجانده شده باشد.
مالیات بر مستغلات: این مالیاتی است که دولت محلی از یک کسب و کار دریافت می کند که بر اساس هزینه دارایی های آن است.
اجاره دادن: این هزینه دوره ای برای استفاده از املاک و مستغلات متعلق به صاحبخانه است.
حقوق و دستمزد: این مبلغ غرامت ثابتی است که به کارمندان صرف نظر از ساعات کار آنها پرداخت می شود.
خدمات رفاهی: این هزینه برق، گاز، تلفن و غیره است. این هزینه دارای یک عنصر متغیر است، اما تا حد زیادی ثابت است.

هزینه متغیر

هزینه هایی که متناسب با حجم کالا یا خدمات تولید شده متفاوت است. برخی از مشاغل، مانند جشنواره های موسیقی، با نسبت بالایی از هزینه های متغیر مشخص می شوند.

در اینجا تعدادی نمونه از هزینه های متغیر، همه در یک محیط تولید آورده شده است:

مواد مستقیم: صرفاً متغیرترین هزینه از همه، اینها مواد خامی هستند که وارد یک محصول می شوند.
حقوق اضافه کاری: وجوه اضافی است که شرکت به کارکنان خود می دهد. کارمندان ممکن است برای فراتر از انتظارات خود و برآورده کردن الزامات شرکت، کمیسیون دریافت کنند.
هزینه های حمل و نقل: هزینه های حمل و نقل به هزینه هایی اطلاق می شود که یک شرکت محصولات و مواد اولیه خود را از نقطه ای به نقطه دیگر منتقل می کند. این می تواند از طریق کانال های آب، جاده ها، هوا یا راه آهن باشد. هزینه های حمل و نقل از این نظر متغیر است که با حجم تولید و فروش تغییر می کند.

اقتصاد مقیاس

صرفه‌ به مقیاس یا مزیت مقیاس (به انگلیسی: Economies of scale ) مفهومی در اقتصاد خرد است که به کسب مزیت کاهش هزینه در اثر افزایش حجم تولید اشاره دارد. صرفه های مقیاس نقش تعیین کننده ای در تعیین ساختار و سازمان بازار دارد. صرفه‌ به مقیاس به معنای آن است که با افزایش حجم تولید، هزینه متوسط تولید هر واحد کالا کاهش می‌یابد..

یکی از مزایای سازمان‌های بزرگ این است که از کاهش هزینه‌ها با حجم‌های بالاتر سود می‌برند که هزینه‌های ثابت را به صورت نازک‌تری پخش می‌کند و هزینه هر واحد را به شدت کاهش می‌دهد. بنابراین میانگین هزینه هر واحد کاهش می یابد. در نتیجه، یک شرکت بزرگتر هزینه کمتری برای هر واحد تولیدی نسبت به یک شرکت کوچکتر خواهد داشت. برای مثال یک شرکت بزرگ وقای به صورت انبوه خرید می کند، هزینه بسیار کمتری نسبت به یک تجارت کوچک پرداخت می کند.

اقتصاد دامنه

اقتصاد دامنه این یک عامل اقتصادی است که باعث می شود تولید همزمان محصولات مختلف نسبت به تولید جداگانه هر یک سودآورتر باشد. این بدان معناست که تولید یک کالا هزینه تولید کالای مشابه را کاهش می دهد.

در واقع اقتصاد دامنه به کاهش هزینه ها زمانی اشاره دارد که یک کسب و کار در بازارهای متعدد یا دامنه وسیع تری از عملیات سرمایه گذاری می کند. اگر یک شرکت تصمیم بگیرد تعداد کالاهای تولیدی خود را افزایش دهد، میانگین هزینه تولید کاهش می یابد.

اقتصاد دامنه دارای مزایای متعددی برای تجارت است:

• انعطاف پذیری زیادی در طراحی و ترکیب محصول
• افزایش نرخ پاسخ و کاهش زمان پاسخگویی به تغییرات بازار محور
• فرآیندها با درجه کنترل بالاتری بر اجرای آنها قابل تکرار هستند
• هزینه ها کاهش می یابد زیرا اتلاف در این مدل کسب و کار خاص به حداقل می رسد
• سازمان ها می توانند تغییرات و چرخه ها را با دقت بیشتری پیش بینی کنند
• نرم‌افزار و سخت‌افزار کارآمدتر استفاده می‌شود
• شرکتی که چندین محصول را می فروشد، یا بازارهای متعددی را هدف قرار می دهد یا هر دو را انجام می دهد، ریسک کمتری وجود دارد. حتی اگر یک محصول یا بازار دچار تزلزل شود، شرکت گزینه‌های جایگزینی برای کمک به اصلاح آن در حین تنظیم مجدد استراتژی خواهد داشت.

هزینه های احتمالی

یک اشتباه رایج این است که هزینه های روزانه یا چیزهای عجیب و غریبی را که پیش می آید و به آنها فکر نکرده اید دست کم بگیرید. بیشتر کارآفرینان هزینه های روزانه را نیز دست کم می گیرند. راه حل این است که یک درصد احتمالی کلی را در بودجه بندی خود را برای هزینه های احتمالی در نظر بگیرید.