کوچینگ شناختی – رفتاری (CBC)  معتقد است که رفتار، افکار و احساسات ما نتیجه باور و فرض‌های ما از خودمان، دیگران و کل هستی است و باورهای غیرمعقول، پیامد خطا در نگرش‌های فلسفی هستند. ذهن و عواطف انسان تابع محدودیت‌های محیطی و بیولوژیک نیست و انسان بر واقعیت‌های زندگی و فعالیت‌های خودش تاثیرگذار است و به منظور درک پاسخ‌های عاطفیِ یک نفر به رخدادهای زندگی، مهم است که بدانیم برداشت و نگرش این فرد نسبت به اتفاقات چگونه است و ساختار ذهنی آنها از این وقایع چیست؟

اهداف کوچینگ

در سال های اخیر نظریه‌های روانشناسی و تمرینات مشخص درمانی برای استفاده از کوچینگ رفتاری، رفتارهای شناختی، وجودگرایی، تمرکز بر روی راه حل و فرد محوری و روان پویایی تطبیق داده شده اند. یکی از اهداف کوچینگ کمک به اشخاص برای گسترش بیشتر «درک از خود یا خودفهمی»  است. نگاه ریزبینانه و درگیرشدن با مسایل روانشناسی برای ایجاد تغییر در افراد و گسترش مهارت های خودکنترلی باعث پیشرفت و موفقیت در رسیدن به اهداف می‌شود.

به طور کلی کوچینگ و روانشناسی برای بیان سلامت و عملکرد درست در زندگی شخصی تبیین می‌شود و دامنه کاری آن به وسیله مدل ها و الگوهای مربیگری برای تربیت فرزندان و یا بزرگسالان و یا اهداف روانشناختی پایه ریزی شده است.

نهادینه کردن تاب آوری در نوجوانان

دوران کودکی دورانی بسیار مهم است. زیرا هر کودک متفاوت از سایرین با ویژگی های خاص روانی، فیزیکی و فکری خود به دنیا می آید. بر حسب همین ویژگی ها باید تحت آموزش تاب آوری در موقعیت های مختلف قرار گیرد. همه کودکان در دوران مدرسه یا در تعامل با والدین و غریبه ها، دچار مشکلاتی می شوند.

برای مثال قلدری همکلاسی ها، بدرفتاری خواهر و برادرها در منزل و مشکلات زناشویی پدر و مادر، استرس و اضطراب ناشی از محیط مدرسه در تعامل با معلمان و فشار های درسی، باعث بروز تروما، عدم اطمینان و پریشانی آنها در محیط بیرون از خانه خواهد شد. کودک باید از همان سنین کودکی، در جهت روبرو شدن با مشکلات تحت آموزش تاب آوری قرار گیرد.

آموزش تاب آوری

برای آموزش تاب آوری از دوران کودکی و استفاده از این مهارت نهادینه شده در دوران بزرگسالی، باید مهارت برقراری ارتباط را به کودکان آموخت. مهارت دیگری که او را در عین انعطاف، مقاوم و صبور می کند، هدفگذاری بلند مدت و کوتاه مدت است. می توان اهداف را به پله های کوچک تقسیم کرده و به کودک حرکت رو به جلو به صورت خطی را آموخت. کوچینگ جدا از آموزش تاب آوری، نوجوان را با هدف مشخصی آشنا می کند که در آینده شغلی آنها تاثیر فزاینده ای دارد.

مزایای کوچینگ نوجوانان عبارتند از:

• مهمترین موضوع که تاب آوری است در آنها تقویت می شود.
• با هدف مشخصی آشنا می شوند
• در فضای مدرسه بهتر عمل می کنند
• اعتماد به نفس بالاتری پیدا می کنند
• عادات خوب و ایده آلی در آن ها افزایش می یابد
• با انگیزه می شوند
• آماده تحصیل در مدارج عالی و دانشگاهی می شوند
• یاد می ­گیرند که چگونه ارتباط و تعامل بهتری ایجاد کنند
• نظم و انضباط فردی آن ها افزایش می یابد
• اشتیاق و اهداف خود را کشف می کنند.

نکته مهم:

اگر احساس می کنید فرزند شما مشکل سلامت روانی، رفتارهای نامتعارفانه، بی حرمتی، عصبی و یا حالت های یاغی گرایانه از خود نشان میدهد، بهتر است پیش از هرچیز او را نزد یک روانشناس ببرید.

لایف کوچینگ نوجوانان 

لایف کوچینگ، نوعی فرآیند کمک به نوجوانان است تا اهداف مشخص و کارهایی را که دوست دارند انجام دهندف شناسایی نموده و سپس با کمک یک کوچ، سفری مطمئن برای رسیدن به این اهداف انتخاب کنند.

چرا کودک به یک کوچ نیاز دارد؟

خب بیشتر کودکان تمایل دارند از چالش های سخت در زندگی خود اجتناب کنند. یعنی چالش هایی که رشد و توانایی آن ها را برای رسیدن به پتانسیل بالقوه خود کاهش می دهند. با داشتن یک لایف کوچ، نوجوانان با این چالش ها روبرو شده و میتوانند به آرامی به یک فرد بزرگسال سالم و بالغ تبدیل شوند.

تفاوت کوچینک و منتورینگ نوجوانان

تمرکز کوچینگ معمولاً بر روی کار و عملکرد است. نقش مربی، ارائه بازخوردهایی است که مرتبط با عملکرد هستند. در نتیجه، مربیگری معمولاً در محل کار اتفاق می‌افتد. مربی باید اهداف را برای نوجوان تعیین کند و یا پیشنهاد دهد و همزمان که یادگیرنده به توسعه مهارت‌های جدید می‌پردازد، به طور دوره‌ای عملکرد او را ارزیابی نماید. این کار مستلزم یک رابطه کاری خوب میان کوچ و نوجوان است

نقش منتور، پرورش توانایی‌ها و استعداد‌هاست. منتورهایی که در حوزه توسعه کار می‌کنند، با تشویق کردن نوجوانان به کار کردن در جهت اهداف شغلی و یا افزایش اعتماد به نفس، با آنان کمک می‌کنند تا توانایی و مهارت‌های خود را کشف نمایند.

ارتباط منتورینگ آفلاین است- به عبارت دیگر منتور یا استاد هیچ قدرت و اختیاری نسبت به فرد یادگیرنده ندارد و روی اهداف شخصی یادگیرنده تمرکز می‌کند. از آنجایی که این رابطه به نفع هر دو طرف است پیوند عمیقی بین آن‌ها شکل می‌گیرد و ممکن است این ارتباط استاد- شاگردی تا آخر عمر به طول بیانجامد.

وقتی نوبت به کوچبنگ نوجوانان می رسد، برای اینکه بتوانند به پیشرفت های لازم در زمینه تحصیلف تصمیم گیری یا کسئولیت پذیری برسندف بایستی دو نکته را مد نطر گرفت:

• کوچینگ نوجوانان به منظور افزایش انگیزه در آن ها
• کمک به نوجوانان برای دستیابی به اهداف معنادار خود در زندگی

نخستین قدم در کمک به نوجوان، تبدیل شدن به یک بزرگ سال مسئولیت پذیر است. زمانی که نوجوانان بر پدر و مادر خود تکیه می کنند، نوعی نیروی محرک پشت سر خود دارند اما به محض اینکه به بلوغ برسند، بایستی یاد بگیرند چطور با انگیزه کافی به سمت اهداف خود دست بیایند. بایستی بدانند چه انگیزه های درونی و بیرونی آن ها را تقویت می کند تا به اهداف خود برسند

در قدم دوم، آموزش نحوه یافتن هدف و معنا در زندگی نوجوانان است. از آنجایی که شما همواره پشت فرزند خود بوده اید، آنها در واقع هیچ دلیلی ندارند که چرا بایستی مسئولانه در زندگی رفتار کنند.

با این حال، وقتی هدف خود را در زندگی مشخص کنند، خودشان متوجه خواهند شد که چرا بایستی تکالیف خود را از یکدیگر تمییز کنند، تمرکز بیشتری بر روی برخی از امور داشته و انتخاب های بهتری برای خود برگزینند.